W cyklu, który właśnie rozpoczynamy, chcielibyśmy zaprezentować poszczególne jednostki KES: czym się zajmują naukowo oraz dydaktycznie, a także jakie są ich ostatnie ważniejsze osiągnięcia. Dziś pierwszy tekst z tego cyklu: Katedra Administracji Publicznej.
Katedra Administracji Publicznej jest nastolatkiem (powstała w 1999 roku), a jej pracownicy i doktoranci starają się nie zapominać o swoich życiowych ideałach i marzeniach. Wierzą, podobnie jak wielcy filozofowie starożytności oraz myśliciele Odrodzenia i Oświecenia, w idealne instytucje, które przyczyniać się będą do rozwoju cywilizacyjnego każdego społeczeństwa i poszczególnych obywateli. Są przekonani, podobnie jak wspomniani myśliciele, że istnieje dobro wspólne, z którego korzystać mogą wszyscy na podobnych zasadach, ale i wszyscy powinni dołożyć możliwych w ich sytuacji starań, aby dobro to było chronione i rozwijane. Są przekonani, że istnieć może idealne w danych warunkach społeczeństwo oraz, że ludzie w swoich działaniach nie kierują się egoizmem i chciwością (selfishness & greed), a zdecydowanie częściej altruizmem, empatią i miłością własną (altruism, empathy & selflove). Dlatego też możliwe jest zbudowanie znacznie doskonalszego społeczeństwa, a także państwa, w którym będzie ono egzystować i rozwijać się cywilizacyjnie mając zapewnione bezpieczeństwo i warunki do rozwoju – kulturowe, gospodarcze, edukacyjne i technologiczne.
Istnienie sprawnego i demokratycznego państwa z efektywną i profesjonalną administracją na wszystkich poziomach nie jest utopią. Pytanie jednak brzmi: dlaczego wmawia się nam, że państwo powinno być tanie? Obserwacja rynku towarów wskazuje, że „tanie” jest wrogiem „dobrego”, za „dobry towar” powinniśmy zapłacić więcej. I płacimy, chcąc mieć towar markowy spełniający wysokie parametry jakości i użyteczności. Nie zadawalamy się przecież jego dużo tańszą podróbką! Dlaczego więc sądzimy, że „tanie państwo” może być wysokiej jakości i efektywnie zaspokajać nasze zróżnicowane potrzeby? Dlaczego w tym przypadku zapominamy o logice rynku, która podpowiada, albo tanie, albo dobre? Dlaczego nie chcemy płacić podatków, uznając że państwo i jego administracja tak je „zmarnuje”, a my nie mamy kontroli nad wydatkowaniem naszych pieniędzy. A czy mamy kontrolę nad przedsiębiorstwem zajmującym się produkcją butów, czy krawatów, które kupujemy lub nad naszymi pieniędzmi, które posiadamy w banku, wiemy co bank z nimi robi? W dodatku, jak każdy podmiot gospodarczy, bank może zbankrutować, co wówczas? Współcześnie mamy gwarancję ze strony państwa, że otrzymamy zwrot pieniędzy, które wpłaciliśmy do banku. A czy państwo, np. Rzeczpospolita Polska, może zbankrutować? Co wówczas? Czy zostaniemy „wykupieni” przez korporację międzynarodową? Może Coca Colę lub Microsoft? A może przez inne państwo, Białoruś lub Rosję, a może Niemcy? Czy naprawdę tego chcielibyśmy doświadczyć, mało nam było poprzedniego systemu i narzuconej rzeczywistości?
W Katedrze Administracji Publicznej staramy się odpowiadać na te i inne pytania, ba znajdować jak najlepsze odpowiedzi i praktyczne rozwiązania. W 2014 roku pracownicy Katedry opublikowali wiele wyników swoich badań, jednak dwie z publikacji zasługują na szczególne wyróżnienie. Praca indywidualna prof. zw. dr hab. Jerzego Oniszczuka pt. „Budowanie nowoczesnej polis”, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa 2014, ss. 554 oraz zbiorowa monografia pod red. nauk. prof. SGH dr hab. Izabeli Zawiślińskiej pt. „Współczesne państwo a dług publiczny. Dylematy i mity”, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa 2014, ss. 332 z tekstami Autorstwa: prof. J. Oniszczuka, prof. J. Osińskiego, dr hab. B. Pytlika, dr D. Malinowskiego, dr M. Sakowicza oraz oczywiście prof. I. Zawiślińskiej. Obie prace mają interdyscyplinarny charakter i wykorzystują oraz przekazują wiedzę z zakresu ekonomii, finansów, prawa, filozofii, politologii i nauk o polityce publicznej. Podejmują próbę odpowiedzi na postawione wyżej pytania, a także na wiele, wiele innych w nowatorskim i polemicznym tonie, który znacznie odbiega od tonu neoliberalnych frazesów i zaklęć powtarzanych w publicystyce, a także części „prac naukowych” i wystąpieniach ekonomistów-celebrytów. Naszym Autorom gratulujemy i jesteśmy z nich dumni! No i do pracy!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz